Ihtiyar Savasci

Iki ay sürekli calistim öykü üzerinde, ve, bitirir bitirmez, bir tek cümlesini okumadan, müsveddesini toplayip masamin en alttaki cekmece gözüne sakladim. Düsünmüyorum öykü üzerine. Kompoziayonundan, alisilmis öykü sinirlari icinde kalip kalmadigindan emin degilim. Teknik yapisi disinda stili, sanatsal degeri üzerine de düsünmüyorum. Düsünmeye gerek duymuyorum. Ne ki, öyküyü yazdigim sürece, Ihtiyar Savasci ve Melek Hanimla birlikte, kendimin de bugünkü Gurzufa ve Kiziltasa döndügümü, ötekiler gibi, kendimi de cenaze törenine katildigimi ve ötekilerle birlikte Gurfuzun anacaddesinden gecip bayirdaki eski mezarliga girdigimi hisseder gibi oluyorum. Öykünün degeri mi Önemli degil. Bu kadari yeter bana. Cengiz Dagci, Yansilar-3, Nisan 1989