Candi Yüceldi Sarabiydi

Can Yücel; hinzirdir, muziptir, iclidir, serhostur, sersairdir. En az siirleri kadar, yasadiklari da söyledikleri de sarabdir.
Can Yücel en ümitsiz kosullarda bile, üzümden sarap, saraptan siir yapmayi bilen, zekayi ve siiri bir sarap gibi kadehlere doldurup sunma inceligi gösteren derin bir insan sevgisidir.
Can Yücel siirini bilmeyenlerin bile, en az bir anekdotundan haberdar oldugu, toplumda Neyzen Tevfik gibi, Sair Esref gibi bir yeri olan, cidTIYe aldigi hayati bir rivayet gibi anlatilan bir söz ve ses tiyatrosudur. Can Yücel derin hüznünü, müthis alayciligi ve siirinin ayrilmaz ögesi argoyla dengeleyen, hatta gizleyen, devrimci bir romantik, menfi bir TIPtir.
Can Yücel yazdiklarinda, en agdali ifadelerden, en acili agitlara; en sert sokak agizlarindan en yogun sevda ve sevgi siirlerine; zeka pariltilarindan en yalin, en sade söyleyislere kadar her seye yer veren, öfkeyle sevgi arasinda cirpinan güzel bir celiskidir.
Can Yücel argoyu ve küfrü, bir arinma islemi olarak gören; ironi, zeka patlamasi, aforizma türü söylemlerin egemen oldugu metinlerden yazinsal meddahliga dogru evirilen bir siir yolculugudur.