Eyfel

1886 yilinin Parisi... Champ-de-Marsin ortasina insa etmeye giristigi metal kulesine büyük bir tutku duyan Gustave Eiffel, onu celikten maskaralik olarak görenlere aldirmadan santiyesinde gece gündüz calisir. Bu iddiali proje yalnizca Evrensel Sergi icin degil, yeniden eski gücüne inanmak isteyen Fransa icin de son derece önemlidir. Fakat demirin sihirbazi lakapli Eiffeli mükemmel formu yakalamak icin bikip usanmadan calismaya iten gizemli bir sebep daha vardir. Ticaret Bakaninin evindeki aksam yemeginde, cilgin kule fikrini tüm Paris sosyetesinin önünde ortaya attiktan sonra mühendis esrarengiz bir güc tarafindan ele gecirilmis gibidir. Ayni gece ortaya cikan eski sevgilisi Adrienne, her seyi yeniden sekillendirmistir. Gustave bir aydinlanma yasar Tabandan tepeye dümdüz bir cizgi degil, yeniden hayat bulan, yasayan bir kavis tasarlamalidir; tipki sevgilisinin ensesinden asagiya boylu boyunca uzanan, sirtindaki o büyüleyici kavis gibi... Bir düs insa edecegiz O günden sonra bu büyük A harfi Gustavein hayatinin tutunma noktasi haline gelir. Parisin gökyüzüne tirmanan kulesi bulutlari delip gecmeye ve sehri fethetmeye hazirdir...