Ayk¿r¿ Dü¿ünceler

Diderot, tanr-sal, dinsel inanc-n yerine akl- geçiren adamd-r, onun savä-m- buydu ve bütün kör inançlar- silip süpüren bu ak-l, görünen dünyay-, döay-, felsefenin, sanat-n, sä törenin temel ilkesi durumuna getirdi.
Diderot'un yayg-n çal--ma alan-n- olüturan ilkedir bu. Maddeci ve gerekirci bir filozoftu. tanr-ya inanan ki-inin filozof olmayacä-n- söyledi. 'Körler üstüne mektup'taki kör, kendini tanr-ya inand-rmaya çal--an misyonere "bunun için tanr-ya parmä-mla dokunmam gerekir" der. Diderot, bu yüzden hapse girdi.
D'alembert'in dü-ü'nde, madde tanr-n-n yerini alm--t-r art-k. Madde devinim ve duyarl-l-kla donat-lm--t-r. Bilim gerekircili-in kan-t-d-r. Bütün varl-klar özçe birdir ve bir geçi-, de-i-im, olüum süreci içinde bulunurlar. Öyle ise sä törenin temeli döa olacakt-r. Döas- gere-i insan iyidir, hristiyan sagtoresinin sand--- gibi döütan günahkar de-il ve iyilikler de, kötülükler de, düzenin, köullar-n, e-itimin ürünüdür.
-nsan, bu gerekircilik anlay--- içinde, özgür olamayacä- için, suçlu da bulunamaz. bu üslama sonucu olarak sanat, döay- örnek almal-d-r. roman, resim, oyun gerçekçi olmal-d-r.