Savas Travmasi ve Din Basa Cikma

Savas, insanlik tarihi boyunca toplumlarin farkli amaclarla basvurdugu bir olgu olmus ve cogu zaman savassiz dönemler istisna olarak kalmistir. Kosovali Arnavutlar ile Sirplar arasinda yasanan son savas da tarihteki catismalar zincirinin önemli halkalarindan birini olusturmaktadir. Bu sürecte toplumun tüm kesimleri derinden etkilenmis ancak en agir bedeli sehitler ve gaziler ödemistir. Savas, toplumun tamaminda travmatik izler birakirken asil travmayi; dogrudan savasa katilan, yaralanan, yarali arkadaslarina taniklik eden ya da sehit düsen silah arkadaslarini kaybedenler yasamistir.
Bu eser, savasin üzerinden ceyrek yüzyil gecmesine ragmen Kosovali gazilerin savasin travmatik etkilerini hala tasiyip tasimadigini incelemeyi ve eger bu etkiler mevcutsa dinin bu travmalarla basa cikma mekanizmalarina nasil katki sagladigini arastirmayi amaclamaktadir. Travma sonrasi kaygi, korku, öfke, carpinti, titreme, irkilme, ani tepkiler, sinirlilik ve tahammülsüzlük gibi psikolojik durumlar karsisinda din inancin etkisi, sosyopsikolojik bir perspektiften ele alinarak degerlendirilmistir.
Savasin bireysel ve toplumsal düzeyde biraktigi derin izleri anlamaya yönelik bu calisma, savas sonrasi travma ve din inancin psikolojik dayaniklilik üzerindeki rolüne dair önemli bir bilimsel katki sunmayi hedeflemektedir.