Sato

Gecenin gec bir vakti köye vardi, K. Köy karlara gömülmüstü. Satonun bulundugu tepeden iz
eser yoktu ortada; sis ve zifiri karanlik tepeyi kusatiyor, büyük satoyu ele veren en sönük bir
isik secilmiyordu. K., anayolu köye baglayan ahsap köprüde uzun süre dikildi, gözlerini
kaldirip yalanci bosluga bakti. Ardindan geceyi gecirecegi bir yer aramak üzere yürüdü.
Oteldekiler henüz uyanikti. Gec vakit bir müsterinin cikip gelmesine hayli sasiran otelci, K.ya verecekleri bir odalari bulunmadigini, ancak onun isterse salonda bir silte üzerinde
yatabilecegini söyledi, K. bu öneriyi kabul etti. Salonda henüz bira icen birkac köylü
seciliyordu, ama kimseyle konusmak istemedi K. tavan arasindan silteyi kendisi alip gelerek
sobanin yani basina uzandi, icerisi sicakti, köylülerin de sesi cikmiyordu; yorgun gözlerle
biraz onlari süzdü K. derken uyuyakaldi.
...
Sato, Franz Kafkanin 1922 yilinin baslarinda kaleme aldigi ancak ölümü nedeniyle yarim
kalan ve ancak iki yil sonra Max Brod tarafindan 1926 yilinda yayimlanabilen romanidir.
Kafka bu eserinde bürokrasiyi, resmi makamlari, resmi makamlarda yasanan aksakliklari,
görünmeyen üst düzey yöneticileri acik bir sekilde elestirmistir.
K., kadastrocu olarak bir köye gelir, zar zor kalacak bir yer bulur. Gecenin bir yarisi, köylüler
tarafindan uyandirilir ve Satonun izni olmadan köyde kalamayacagini ögrenir. K, kendisine
gelen bir mektup sonucunda kadastrocu olarak geldigini ve Satoya ulasmasi gerektigini
köylülere aciklamaya calisir. Fakat ne köylülerin bunu anlamasi kolay olacaktir, ne de satoya
ulasmak...
Bu zorlu yolda K., bircok köylü ile baglantilar kurar.