Diyalektigin Birlestirici Gücleri

Günümüzün kültürel radikalizmi ekonomik ve ekolojik kriz baglamina gitgide daha fazla teslim olurken, Jamesonin postmodern Marksizmi ise diyalektigi tekrar eski haline, yani Marxin ünlü sözündeki gibi burjuvaziyle onun doktriner sözcülerinin gözünde bir skandal ve bir tiksinti nesnesi addedildigi hale döndürebilir. -Ben Noys, The Philosophers Magazine
Bati felsefesinin son iki yüzyilini derinden etkileyen diyalektik, Marxtan bu yana elestirel düsüncenin de en önemli, en cok tartisilan odak noktasi oldu. Jameson bu felsefi gelenegin tarihinde ortaya cikan sorunlarla ilgili bu teorik incelemesinde, metalasma ve küresellesme üzerine yazdigi denemeler ve Rousseau, Fichte, Heidegger, Sartre, Derrida, Lacan gibi gerek diyalektik yanlisi gerekse karsiti olan düsünürler araciligiyla tartismayi bir baglama oturtuyor.
Elli yil boyunca diyalektik düsünce üzerine calismalar yapmis ünlü kültür elestirmeni ve felsefeci Fredric Jamesonin, Bati felsefesinde yanlis anlasilmis, carpitilmis ve hayati önemdeki bir düsünce cizgisini ele alan bu kapsamli calismasindan, ic gerilimlerin zorlamasiyla, entelektüel ugras alaninda yeni bir cag dogabilir.
Titiz bir incelemenin ürünü olan Diyalektigin Birlestirici Gücleri, mekansal diyalektik denilen yeni kavrama dogru ilerleyen bir hareketin haritasini cikariyor ve tarihsel materyalizmi irdeleme kapsamina aldigi bir Paul Riccoeur incelemesi üzerinden de küresellesme konusunda olaganüstü bir tefekkürle sona eriyor. Jameson diyalektik düsünceyi, 21. yüzyil icin yeniden canlandiran yeni bir düsünce sentezi sunuyor.