Berslan

Bir gün sonbahar gelecekti ve hüzün veren mevsimin en hüzünlü günü icin ambarlarda en iyi sekilde saklanan elmalarin agiz sulandiran kokusunun kapilardan sizmasiyla anlasilacakti... anlasilmisti... aksam karanliginin cökmesine yakin, konaklarda yanan ateslerin ve geleneksel olarak bugün icin ambarlarda saklanan kasa kasa elmalarin lezzetli kokusu bütün cigerleri ince ince yakarken sehrin kapisinda tüccarlar canlarla oturduklari atesin basindan ayaklanip, sisli sokaklardaki tezgah yardimcilarinin coktan toplamasi gereken tezgahlarini karanlik tam cökmeden son kez kontrol ederlerken sehirdeki en az katli konagin boyunda sehri cevreleyen duvarlarda bir agacin altinda ayrilmak üzere olan iki sevgili birbirlerine kendini her zaman hatirlatacak hediyelerini son kez vereceklerdir. ancak; adam kadini zaten asla unutamayacagini biliyordur. cani ateslerle kavruluyordur. Zaten bu gece cok uzun sürecektir. Zaten bugün hüzünlü bir gün, mevsim hüzünlü bir mevsim. Sehirdeki, hatta Okzalia Ormanindaki, Kitadaki ve Adria Denizindeki tüm canlilar icin bu gece zaten en uzun gece gökten cökecektir. Peki bu geceden sonraki safak kimler icin atacak