Imkansiz Roman

2009 Yunus Nadi Öykü Ödülünün sahibi Gönül Colakin IMKANSIZ ROMANini okurken nefesinizi tutmayi birakmak zorunda kalirsiniz amai kitabi elinizden birakamazsiniz.
O anda ne hissetmisti de teslim olmustu Teslim mi olmustu yoksa ölüme yaklasmanin hazzina mi kapilmisti Ilk kez belki de ölmeye ramak kala canliligini hissetmeye baslamis olmaliydi. Ona bu canliligi hissettirmeyen kokusmus hayata kafa tutar gibiydi. Bu his tümüyle onu ele gecirmis, zaten ölü gibi yasadigi hayatdansa, o anda hissettigi canlilikla ölüp gitmeye razi olmustu demek. Razi olmaktan ziyade bunu istemis, bunu secmisti. Benimle bunun icin ugrasmisti.
Apartman merdivenlerinde cansiz bir beden, dipsiz bir sucluluk agi, sona yaklasan, yaklastikca uzaklasan bir adam, sonu kucaklayan bir kadin, bir kedi ve bir roman. Kalici bir iz birakmak icin yazilan bir roman degil, bir hayata sahip olmak isteyen bir roman. Son sayfalari yazmaya calisan eller, ayni yarali zihnin derinliklerinden cikip korkunc bir cinayete uzanir. Sona yaklastikca büyüyen, büyüdükce haz veren ölüm dürtüsü, belki de teslim tarihine kadar bütün kurguyu sonsuza dek degistirecektir.
Yalniz bir hayatin yazdigi, yazilanin hayat oldugu Imkansiz roman baskalariyla ve gelecekle olan baglarimiz hakkinda. Ya da yasamimizin dönüp dolasip bir kurguya baglanmasi hakkinda