Eski Uygur Türkcesinde Tanrisal Insan Anatomisi ve Fizyolojisi

Budizmde Buddha bir hekim olarak resmedilir ve onun görevi, tüm canlilari kurtulusa erdirmektir. Insanin kurtulusunun önündeki en büyük engel cehalettir. Insanin cehaletten kurtulup dogru düsünceye kavusmasi icin saglikli bir zihne sahip olmasi gerekir. Saglikli bir zihin icin de kisinin saglikli bir bedene ihtiyaci vardir. Saglikli bir beden tüm hastaliklardan ve kirlerden arindirilmis olmalidir. Budizmde de beden, igrenc ve sefil bir varlik olarak kabul edilir. Bu yüzden insanin saglikli bir bedene kavusabilmesi icin kurtulusu elde edip tanrisal bedene ulasmasi gerekir. Budizmde sefil bedenden kurtulup tanrisal bedeni elde etmenin cesitli yöntemleri vardir. Bunlardan en önemlisi yeniden dogusun gerceklesmesidir. Budist anlayisa göre yeniden dogusun ilk adimi ölümdür. Bu ölüm ister gercek ister hayali olsun yeniden dogacak kisi mutlaka ölümü tadacaktir. Budizmde ölüm, maddi bedenin ortadan kalktigi bir evre olmakla birlikte kurtulusun da ilk evresidir. Bu ilk evrede kurtulusu elde edemeyen kisi, Sbardo denilen Sara dünyada kurtulus icin mücadele eder ve bu kurtulusu elde edemeyince de ücüncü bardo evresinde anne ve babanin cinsel birlikteligini hayal eder. Burada artik dogum kapisi acilir ve kisinin karmasinin neden oldugu hayat sekillerinden biri ortaya cikar.