Oz Öge 2

Ey parmagima sikisan mendille ovdugum agit
Gözüm ciplaktir rahimden aldigi hasardan beri ey bebegine vuran isigi saklayan cogul
Doymadan zararini aldigim canliliga kazidigim ruhumu bir kargasa olarak catlasin diye tikadim kovuguna agumun
Ilistirdim boynuma bir tütün cicegini nutkum olsun dürüp sayfa hisirtisini. Bir duvar muhafazasi sömürge cesetlerinde.
Insanligimdan sarkan köleler beni de bogarlar mi
Ifademin siki yankisi degiyor hala düzlügüme.
Ancak savun
Yagma Kalkinabilir misin unutuldugun zaman
Talan Yasamayi seviyorum ölmek pahasina
Gögsüme sinen bir garip ölüm gülüyor kemige sikismanin bahsini kabulümdür bu.
Genc sair Hasan Kara, ilk kitabi Oz Öge 2 ile buradayim diyor. Cüretkar bir dille insan ruhunun derinliklerinde dolasiyor, orada renkleri estiriyor, sinirlari zorluyor. Siki dokunmus, cok katmanli, gölgeli, anlamin ucurumlarini yoklayan bir siiri var. Siirin bir yapi kurma isi oldugunun farkinda ve okuru sözcüklerin, dizelerin, siirlerin birbirine gizli gecitlerle acildigi görkemli bir labirente davet ediyor.