Efsuncu Baba

En akillilarimiz her gün aldaniyorlar. En akilsizlarimiz her gün aldatiyorlar. Hepimiz daima aldaniyoruz fakat firsat düstükce aldatiyoruz. Bu sekilde gecim dengesini biraz düzeltebiliyoruz. Aldanip da aldatmayanlar... Iste ac kalan kimseler, bu zavallilardir.
Hakikatin büyüklügünü taniyip da onunla dost olamayanlar... O kiliga bürünmüs yalanlarla oyalanirlar. Bu komedya sahnesinin en arka perdesini kaldirip asirlardan, asirlardan beri insanlardan saklanan guguklari apacik insanliga göstermek her memlekette kanunen yasaktir. Ahlak, gelenek ve ananelerimiz hayallere o kadar genis bir saha ayirmistir ki hakikat, ona en ziyade muhtac olanlarin nazarlarinda bile daima asagilanmis ve cekici olmayan bir sey olarak kalir.
Hüseyin Rahmi Gürpinarin ilk defa 1921 yilinda yayimladigi Efsuncu Baba, edebiyat tarihimizin en önemli romanlarindan biridir. Romanda, simyayla, büyüyle, tilsimla ugrasan Efsuncu Baba tipi örneginde batil inanclarin sosyal hayatimizi nasil derinden etkilediginin carpici bir örnegi sunulur. Romanda Ebulfazl Enveri Efsuncu Baba, sofu görünümlü ahmak kimseleri temsil edecek sekilde islenir.
Hüseyin Rahmi, keskin bir mizahla kaleme aldigi romaninda bizleri bir yandan Istanbulun arka sokaklarinda gezdirip zevkli bir yolculuga cikarirken diger taraftan roman boyunca merak duygusunu zirvede tutmayi basarir. Efsuncu Baba, argo yüklü bir dil ve ironiyle harmanlanmis, edeb bir üslupla kaleme alinmis, Hüseyin Rahminin roman anlayisini yansitan gercek bir klasiktir.