Nöromatik

Aydinlanma düsünürlerinin Rönesanstan devralarak üzerine kafa yorduklari temel mesele, isleyis kurallari zihin tarafindan cözülmeye baslanan maddeye kiyasla zihnin veya ruhun nasil tanimlanacagi, nerede konumlandirilacagi sorusuydu. Gelgelelim ne Aydinlanma düsüncesini kendine siper ederek Kilisenin siyasi nüfuzuna meydan okuyan devrimin Fransasinda, ne de devrim filozoflariyla yakinliklarini gizlemeyen reformcu-radikal liberallerin siyasette giderek gücünü hissettirdigi Ingilterede, zihnin isleyisinin nasil aciklanacagi sorusuna sarih bir yanit bulunabilmis degildi.
Nöromatik, Avrupada böylesine dallanip budaklanmakta olan bilince dair cetin sorunun Amerikan bilimi, maneviyati, ve toplumunda yarattigi calkantilarin izini sürüyor. Bilincin gerek zihin gerek ruh olarak, daha cok da her iki vechesiyle birden tezahür ettigi deneylerin pesinde ilerlerken tarihci John Lardas Modern, Foucaultnun soykütük yöntemine basvurarak 19. yüzyilin ikinci yarisindan Ikinci Dünya Savasi sonrasi döneme ve nihayet günümüze dek uzanan bir zaman kesitinde, genelgecer bilim tarihi ve felsefesinin tasvir ettiginden bambaska bir manzaranin parcalarini birlestiriyor. Ve iki nöron arasinda bir sinaps yakaladigimiz her defasinda bilgiyi not ederek bir hafiza kaydi acmayi ve soykütük insasina baslamayi tesvik ediyor. Yeralti edebiyati ile devlet sirri vasfindaki arastirmalarin hangi ortak mutfaklarda hangi dolambaclari katederek bulustugunu görmeye, idrak etmeye, düsünmeye davet ediyor.