Evhamli Bir Kazazedenin Öyküleri

Hepimizin gemilerinin battigi bir zaman mutlaka olmustur.
Hayat, hayaller ve hayal kirikliklariyla dolu.
Gercek manada gemiyi batirip da denize düsmekten söz etmiyorum.
Bir sebepten bizim istedigimiz gibi sonuclanmayan düsleri, anlari, hastaliklari, kalp kirikliklarini kastediyorum. Olaylari tersine cevirmek ve kiyiya ilk önce varmak icin mücadele ediyoruz. Sonra da bir kurtulus bekliyoruz. Hic kuskusuz, tamamen bize bagli olan bir kurtulus. Isin sonu belki iyi belki kötü olacak ya da belki de kurtulus hic gelmeyecek. Ancak günün birinde eve dönmeye calismaktan asla vazgecmemeliyiz.
Ne siir ne nesir, bu kitap genc bir adamin kalbinin derinliklerinden kopup gelen bir sarki gibi. Gündelik hayatin baska bir betimlemesi adeta. Yagmurlu bir aksamin ardindan günesli bir sabaha düzülen bir methiye. Askin her tecrübeyle yeniden, yeniden ve yeniden tanimlanmasi. Yasanilan anin hissettirdigi her duyguya, cagristirdigi her aniya kisisel bir mektup gibi her sayfasi. Bambaska bir zamanda, dünyanin bambaska bir yerinde, bambaska insanlarin birbirlerini hic görmeseler de ayni hisleri paylasabildigi bir kitap bu. En nihayetinde hepimiz o evrensel duygularin kazazedeleri degil miyiz
Defredsin yazdiklarinin her biri kendisinden bir parca.
Luis Ramiro
Defreds kolayca okurlarin anilarini alevlendirip onlari olmak istedikleri yerlere isinliyor ve kendisi de onlarla birlikte bir suc ortagi oluveriyor.
Marwan