Diyalektik Materyalizm ve Tarihsel Materyalizm

Insanoglu, tarihin belli bir bölümünde, yasadigi cagla gecmis dönemler arasinda benzerlikleri fark etmis ve gecmisle
bugün arasinda gecmis, simdi ve gelecek icerisinde yer alan zamansal bir bag kurmustur.
Marx ve Engels, diyalektik yöntemlerini tanimlarlarken genellikle diyalektigin temel niteliklerini formüle eden filozof
olarak Hegeli gösterirler. Ancak bu, Marx ve Engelsin diyalektiginin Hegelin diyalektigi ile ayni oldugu anlamina
gelmez. Gercekte, Marx ve Engels, Hegel diyalektiginin idealist kabugunu bir yana iterek, onun yalnizca rasyonel
özünü almislar ve onu daha da gelistirerek, ona modern, bilimsel bir bicim vermislerdir.
Marxin felsefi sisteminin temelinde sadece dünyayi anlamak, algilamak düsüncesi degil, bunun da ötesine gecen
dünyayi degistirmek düsüncesi yer almaktadir.
Marx ve Engels tarafindan kurulmus olan tarihsel materyalizm, tarih ve toplumlarin sosyo-ekonomik gelisiminin
diyalektik bir sürecle ilerledigini öne sürer. Kültür, siyaset ve toplumsal gelismeler üretim tarzi dolayisiyla ekonomiyle
yakindan ilgilidir.
Bu baglamda, ekonomi ve üretim bicimi toplumun alt yapisini; kültür, sanat ve felsefe de üst yapisini olusturur.
Joseph Stalinin yazdigi Diyalektik Materyalizm ve Tarihsel Materyalizm adli bu eser, Marxin tarihsel materyalizm ile
ilgili görüslerine günümüzde tekrar güncellik kazandirmistir.