Wp¿yw peptydu przeciwdrobnoustrojowego LL-37 na Pseudomonas areuginosa

--cznie 39 izolatów P. aeruginosa wykorzystano do wykrycia rozwoju biofilmów przy u-yciu metody p-ytek mikrotitracyjnych; 10 z tych izolatów by-o izolatami klinicznymi o znacznym poziomie oporno-ci na antybiotyki. Minimalne st--enia hamuj-ce (MIC) peptydu przeciwdrobnoustrojowego LL-37 przeciwko o-miu izolatom P. aeruginosa, które by-y wielolekooporne, zostäy okre-lone przy u-yciu testu p-ytek mikrotitracyjnych z barwnikiem resazuryn-. W mi-dzyczasie okre-lono MIC cyprofloksacyny przy u-yciu tych samych izolatów i tej samej metody, a wyniki wykazäy, -e aktywno-- hamuj-ca wahäa si- od 7,8 do 125 -g/ml. Wyniki analizy synergistycznego dziäania kombinacji LL-37 i cyprofloksacyny metod- szachownicy wykazäy, -e MIC dla obu peptydów przeciwdrobnoustrojowych zostäy obni-one do bardzo niskich poziomów, z FIC w zakresie (0,0024-0,26 -g/ml). Zgodnie z naszymi ustaleniami, lokalne izolaty o warto-ciach poni-ej MIC znacz-co obni-y-y regulacj- genów zaangäowanych w tworzenie biofilmu. W przypadku sze-ciu izolatów, krotno-- ekspresji genu lasI z samym peptydem LL-37 wahäa si- od 0,18 do 0,97 i nast-pi-a redukcja ekspresji genu w porównaniu z kontrol-.

Dr Kais Kassim Ghaima pracuje na Wydziale Biotechnologii w Instytucie In-ynierii Genetycznej i Biotechnologii Studiów Podyplomowych Uniwersytetu w Bagdadzie. Kais prowadzi badania w zakresie genetyki drobnoustrojów, biologii molekularnej opornöci na antybiotyki i fizjologii bakterii.