Edebiyat Ve Düello

Düello, kisiligin ezilmesine karsi bir protestodur; onurun insan yasamindan daha degerli oldugunu, yani insan onurunun varligini, bir despotun buna hükmedemeyecegini kanitlama cabasidir. Insan onurunu korumaya yönelik yasalarin bulunmadigi o caglarda düello, haysiyetli insanlar icin kendisinin, ailesinin ve yakinlarinin onurunu korumada biricik yol sayilirdi...Dünya edebiyatinda düello sahneleri bol miktarda temsil edilmektedir. Özellikle Rus yazarlarin eserlerinde, daha cok 19. yüzyilda ve 20. yüzyilin baslarinda bu örneklere oldukca sik tanik oluyoruz. Bu dönemde düellolarin arttigi gözlenmektedir ve biz de kitabimizda daha cok Rus yazarlarin düello olaylarina karistigini, düello sahnelerinin hemen hemen tüm büyük yazarlarin eserlerinde yer aldigini göstermeye calistik. Bunlarin arasinda Yevgeniy Onegin, Yüzbasinin Kizi A. Puskin, Zamanimizin Bir Kahramani M. Lermontov, Ecinniler F. Dostoyevskiy, Babalar ve Ogullar I. Turgenev, Savas ve Baris L. Tolstoy, Düello ve Ayi A. Cehov gibi eserler vardir.Dahasi var, bu büyük yazarlarin cogu düello olaylarina dogrudan müdahil olmustur. Örnegin, Aleksandr Puskin düelloya 21 kez cikmis ve esi Natalya Goncarova hakkinda sosyetede cikan dedikodulardan sonra kendisinin ve ailesinin itibarini korumak amaciyla yaptigi düelloda hayatini kaybetmistir.Puskin icin düello ve ölüm, trajediden daha cok bir dram, tek bir oyuncu icin oynanan bir tiyatroydu. Puskin bu tiyatroda hem yazar, hem yönetmen hem de oyunun bas kahramaniydi...