M.A. Bu¿gakow i M.M. Zoszczenko - felietoni¿ci

Czy satyra jest mo-liwa w re-imie sowieckim? Czy mo-e istnie- satyra "pozytywna"? Na czym polega specyfika wizji artystycznej satyryka? Jakie s- cechy szczególne felietonu i gdzie przebiega granica mi-dzy tym, co "publicystyczne", a tym, co "artystyczne" w felietonie prasowym? Te powi-zane ze sob- problemy, które by-y przedmiotem d-ugich, trwaj-cych dziesi-tki lat sporów, miäy z jednej strony rozstrzygn-- szczegó-owe problemy poetyki satyry, z drugiej zä okre-li- ogólny stosunek do satyry jako szczególnego rodzaju literatury pi-knej. Z tego punktu widzenia miäy one znaczenie nie tylko teoretyczne, ale i praktyczne w rozwi-zywaniu losów np. teatru satyrycznego. Jednocze-nie dyskusje te, cho- po-wi-cone pozornie prywatnym zagadnieniom literatury wspó-czesnej i stoj-ce jakby na peryferiach sporów literackich lat dwudziestych, w jakiej- cz--ci wpisywäy si- w rozwój centralnych problemów estetycznych literatury lat dwudziestych.

Ekaterina Iosifovna Orlova jest doktorem filologii, profesorem, kierownikiem Katedry Historii Literatury Rosyjskiej i Dziennikarstwa na Wydziale Dziennikarstwa Moskiewskiego Uniwersytetu Pästwowego im. -omonosowa, autork- ksi--ek Literackie losy N.W. Nedobrowa (2004), Drugie -ycie (2014), wspomnienia Dom przy Nikickiej Bramie (2014) oraz artyku-ów o literaturze rosyjskiej XIX-XX wieku.