Son Nefese Kadar

Türk edebiyatinin velut kalemlerinden hace-i evvel Ahmed Midhat Efendi ile, henüz 18 yasinda iken yazdigi siirlerle kendisini gösteren ve güzelligiyle söhret bulan sair Fitnat Hanim arasinda 1870li yillarin sonlarinda tutkulu bir ask yasanir. Taraflar asklarini, karsilikli siir ve nazirelerini de iceren mektuplarla dile getirirler. Ahmed Midhat Efendinin oglu Galib Midhat, yazilislarindan otuz yil sonra 1908 babasinin arsivinde buldugu mektuplari 1928de Aksam gazetesinde tefrika eder. Yazisma ve bulusma dönemlerine ayrilan ve Ahmed Midhat Efendinin Kemalpasazade Said Beyi Cagaloglundaki Ankara caddesinde dövmesiyle son buldugu düsünülen bu asktan geriye -korunabilen- yirmi alti mektup kalir. Ahmed Midhat Efendinin Sosyal yasantimiz Avrupadakinin ayni olsaydi nesredilmesinde bir mahzur görmezdim. Bununla birlikte, Osmanli edebiyat tarihine malolmasini da isterim dedigi mektuplar, o dönemdeki kadin-erkek iliskilerine ve asklarin nasil yasandigina isik tutan ender örneklerdendir. Eser, bilinmeyen ve sonraki hicbir kaynakta da gecmeyen, 1928 yilindaki Osmanlica tefrikasindan yayina hazirlanmistir.