Hayat Üzerine Düsünceler

Gecimini degirmencilikle saglayan bir adam hayal edelim. Bu adam, atalarindan duydugu bicimiyle degirmenin bütün ayrintilarindan ve onu calistirmak icin gerekli bütün islemlerden haberdar olsun. Mekanik biliminden habersiz olan bu adam, tahilin iyi ögütülmesi icin degirmenin ötesini berisini kendi bildigi gibi düzeltip ayarlarken, degirmenin asil kurulusunu ögrenmeye merak sarar. Ve un dökülen oluktan degirmenin taslarina, degirmen taslarindan mihverine, oradan da carklara gecerek, carki döndüren suya ulasir ve bu degirmenin hareket etmesi konusunda en önemli ögenin akan su oldugunu anlar.
Bu bulusuyla sevinen degirmenci, degirmen taslarini ihtiyaca göre biraz kaldirmayi ya da indirmeyi, bir carktaki dönüs hareketini digerine aktaran kayislari duruma göre sikmayi ya da gevsetmeyi vb. terk ederek, degirmenin icindeki bütün hareketlerin ilk kaynagi olan suyu incelemeye baslar.