Wi¿¿ afektywna w interakcjach w klasie

Istoty ludzkie wykazuj- ekspresj- emocjonaln- od urodzenia i jest to niezb-dny zasób przetrwania, poniewä prowadzi do wi-zi spo-ecznych. W ci-g-ym dialogu ze -wiatem zewn-trznym, w miar- dorastania doskonal- swoje sposoby radzenia sobie ze -rodowiskiem. Bior-c pod uwag- -cis-y zwi-zek mi-dzy uczeniem si- a afektywno-ci-, argumentuje si-, -e ta ostatnia odgrywa rol- w tworzeniu struktur poznawczych, a zatem wzmocnienie jako-ci relacji afektywnych mi-dzy dzie-mi i doros-ymi skutecznie przyczynia si- do procesów nauczania i uczenia si-. Henri Wallon jest g-ównym teoretycznym punktem odniesienia w tej pracy. Z tej perspektywy badali-my, w jaki sposób dzieci znajduj-ce si- na etapie personalizmu spontanicznie postrzegaj- afektywno-- jako najskuteczniejszy sposób odnoszenia si- do rzeczywisto-ci. G-ówne koncepcje pracy Wallona, w konstruktywistycznej propozycji, w której interakcje s- podstaw- rozwoju osoby, tj. istoty ludzkiej jako cäo-ci, zostäy opisane i potwierdzone przez badania terenowe, pokazuj-c istotne implikacje dla sytuacji uczenia si- w klasie.

Liege Gasparim: Pedagog (PUC-PR); magister edukacji (UFPR); döwiadczenie w edukacji wczesnoszkolnej i podstawowej; koordynator pedagogiczny w Editora Positivo. Helga Loos-Sant'Ana: psycholog (UFRN); magister psychologii (UFPE); doktorat z edukacji (UNICAMP); profesor psychologii edukacyjnej i studiów podyplomowych w zakresie edukacji w UFPR.