Miltefosyna w leczeniu ameryka¿skiej leiszmaniozy skórnej

Amerykäska leiszmanioza skórna (ATL) jest powänym problemem zdrowia publicznego, zw-aszcza w krajach rozwijaj-cych si-. W leczeniu ATL dokonano niewielu post-pów farmakologicznych. Pi-ciowarto-ciowe antymonidy wymagaj- monitorowania, poniewä s- kardiotoksyczne, hepatotoksyczne i nefrotoksyczne. Jedn- z alternatyw jest miltefozyna, lek doustny, który wykazä dobr- skuteczno-- u niektórych gatunków Leishmania. Cel: Przegl-d dowodów na skuteczno-- i bezpiecze-stwo miltefosyny w monoterapii lub w skojarzeniu. Metoda: Przygotowanie opinii techniczno-naukowej. Wyniki: Wybrano 6 badä. Badania kliniczne wykazäy wskäniki wyleczenia po sze-ciu miesi-cach w zakresie od 58,6 do 87,9% w grupie leczonej miltefozyn- i od 53,3 do 93,7% w grupie leczonej meglumin-. Obliczenie RR w badaniach wykazäo niewielki zwi-zek mi-dzy miltefozyn- a sze-ciomiesi-cznym odsetkiem wylecze- (RR=1,02). Tylko jedno badanie wykazäo trzymiesi-czny wskänik wylecze- wynosz-cy 67,6% i 78,3% odpowiednio w grupach miltefozyny i megluminy. Je-li chodzi o bezpiecze-stwo, miltefozyna miäa mniej powänych zdarze- niepo--danych w porównaniu z meglumin-, z których najcz-stszymi by-y objawy -o--dkowo-jelitowe.

Maíra C Ramos. Estudiante de maestría en Salud Colectiva en la Universidad de Brasilia, trabajando en temas relacionados con la economía de la salud y la evaluación de tecnologías sanitarias. Flávia T. S. Elias. Máster en Medicina Interna y Terapéutica por la Unifesp, coordina el Programa de Evidencia de Políticas y Tecnologías Sanitarias de Fiocruz Brasília.