Wittgensteinin Merdiveni

Modern felsefenin en önemli isimlerinden Ludwig Wittgenstein, yasamöyküsüyle pek cok edebiyat ve sanat yapitinin bizzat konusu olurken gelistirdigi özgün dil felsefesiyle pek cok esere de ilham verdi; ayni zamanda 20. yüzyil avant-garde siirinde ve edebiyatinda derin izler birakti.
Iste, edebiyat kuramcisi ve elestirmeni Marjorie Perloff, Wittgensteinin Merdiveninde Wittgenstein felsefesi ve avant-garde edebiyat arasindaki bu baglantilari tesrih masasina yatiriyor ve Gertrude Steindan Samuel Beckett ve Thomas Bernharda kadar pek cok yazarin, dilin sinirlarina ve dünyanin siniri olarak özneye dair yaptiklari arastirmalarin Wittgenstein düsüncesi yardimiyla nasil aydinlatilabilecegini ortaya koyuyor. Aslinda gündelik dilden baska malzemesi olmayan siirin ve edebiyatin, tipki Wittgensteinin kendi felsefesinde yaptigi gibi, bu en siradan ve alisildik malzeme icindeki yabanciligi nasil ortaya cikardigini arastiriyor.
Felsefenin ancak bir siir biciminde yazilabilecegini söyleyen Wittgensteinin iki eserini, Tractatus ve Felsefi Sorusturmalari, birer edebi metin hatta siir olarak okuma girisiminde bulunarak bu eserleri avant-garde yazin geleneginin de icine yerlestiren Wittgensteinin Merdiveni, hem Wittgenstein felsefesine hem de 20. yüzyil avant-garde edebiyatina ilgi duyanlarin merakla okuyacagi, özgün bir calisma.