Yeni ve Eski Savaslar

Savas asla degismiyor. Insanlar öteden beri birbirleriyle catisiyor. Toprak icin, namus icin, Tanri icin, iktidar icin, hatta sadece macera icin bile birbirlerine kiyiyor. Yerlerinden, yurtlarindan oluyor, sevdiklerini ve hayatlarini savasta kaybediyorlar. Kimi düsünürler son iki yüzyilda ulus devletlerinin palazlanmasiyla ortaya cikarak dünyayi atese atmis, hatta Soguk Savas döneminde doruga cikarak dünyayi topyekn yikimin esigine getirmis devletlerarasi savaslarin azalmasini insanligin olgunlasmasina, ilerlemesine yoruyor. Oysa savaslar degisiyor. Dünyada meydana gelen degisimlere ayak uydurarak yeni bir cehreye bürünüyor, evriliyor.
Mary Kaldorun modern klasikler arasina girmis bu cigir acici calismasi, savasa iliskin kemiklesmis resm varsayimlara ve algilara meydan okuyor. Bosna-Hersek, Somali, Irak ve Afganistanda yasanan dramlarda farkli yüzlerini gösteren yeni savaslarin, devletlerden, devletdisi örgütlerden, suc cetelerinden, yerel firsatcilardan ve savasbeylerinden mütesekkil, karmasik ve ölümcül bir ag olusturdugunu ortaya koyuyor. Bu ölümcül agin ortasinda yasam mücadelesi veren sivillerin maruz kaldigi insan haklari ihlallerinin, terörün, zihinlere ekilmeye calisilan korku ve nefret tohumlarinin, tecavüzlerin ve katliamlarin, savasin yan etkileri olmadigini, yeni savaslarin acimasiz mantiginin bir parcasi oldugunu gösteriyor. Eski savas anlayisi etrafinda yapilanmis NATO, BM, AB gibi ulusasiri örgütlerin bu gibi vakalarda neden etkisiz veya yetersiz kaldiklarina bir aciklama da getiriyor. Savasi kuramlastirirken, küresellesen dünyada baris umudunu canli tutacak bir kozmopolit siyasetin taslagini ve gerekcelendirmesini de sunuyor.