Frankenstein

Mary Wollstonecraft Shelley, bilimkurgunun baslangici sayilan Frankensteini, iki yüzyil önce yazmaya basladiginda henüz 18 yasindaydi. O günden beri, ceset parcalarindan diriltilmis bir ucubenin hikayesini anlatan roman, kanimizi dondurmaya devam ediyor.
Genc bilim insani Victor Frankenstein yarattigi dev varlik dünyaya gözünü actiginda, ondan igrenir ve kacar. Basibos kalan bu yaratik önceleri saf iyilikle doluyken, karsilastigi tüm insanlarin nefretine maruz kalinca yaraticisindan intikam almaya karar verir. Frankenstein, cirkinlikten degil sevgisizlikten canavarlastigimizi ve yarattigimiz kötülükle yüzlesmekten kactikca kötülügün büyüdügünü anlatan lanetli bir basyapit.
Habisligimin nedeni perisanligim. Tüm insanlik benden nefret etmiyor mu Benden tiksinmiyor mu Yaraticim olan sen bile beni paramparca etsen sevinirsin; bunu aklindan cikarma. Simdi söyle bana, insanin benden esirgedigi acimayi ben niye insana göstereyim Beni, elinin emegini, buzlardaki o yariklardan birine atip yok edebilsen buna cinayet demezsin. Peki, beni lanetleyen insana saygi mi göstermeliyim o zaman Halbuki karsilikli bir sevgiyi paylassak, ona zarar vermek söyle dursun, hosgörüsünün karsiliginda sükran dolu gözyaslariyla emrine amade olurdum.Fakat böyle bir sey olanaksiz.
Yine de caresiz bir köle gibi boyun egmeyecegim.
Cektigim acilarin bedelini ödetecegim.
Sevgi uyandiramiyorsam korku uyandiracagim.