Tanpinarin Esiginde

Bir ankete verdigi cevapta Hayatimin hangi devrinde edebiyatci olmaya karar verdim Bunu pek söyleyemeyecegim. Hatta böyle bir karar verdigimi de pek hatirlamiyorum. Daha iyisi söyle düsünelim Günün birinde kendimi edebiyattan baska bir ise yaramaz buldum. Ama o günün tarihini benden isteme. Husus istidatlara inananlardan degilim. Hatta insanin biraz da sartlarinin esiri veya mahsulü olduguna kaniim. Benim sartlarim beni edebiyata götürdü diyen Ahmet Hamdi Tanpinar, hangi sebep ve saikle olursa olsun Türk edebiyatinin belki de en hareketli, en karmasik, en önemli kirilma noktalarindan birisinde, 20. asrin hemen basinda kendisini kültürümüzün, edebiyatimizin icerisinde bulmustur. Her suur sahibi aydin gibi O da edeb, tarih, felsef ve sosyolojik kavramlari; sahsiyetleri ve eserleri büyük medeniyet problemleri etrafinda incelemis, bunlari cok cesitli sebeplerin dogurdugu birer sonuc ama ayni zamanda basli basina, kendi basina birer deger olarak kabul etmistir.
Bu yüzdendir ki Tanpinarin eserleri daima cok cepheli, cok sümullü olmustur. Bu cok cephelilik, bu genis perspektif ve kapsamli bakis, benzersiz ve sanatli bir üslupla birlesince de ortaya, kendisine Türk kültür ve medeniyetini, sanatini, hayatini ve bunlarin yapici unsuru olan insanini mesele yapan her devrin okuru icin de vazgecilmez kaynaklar cikmistir.
Bu kitap, bu kaynaklara odaklanmis bir gözün gördüklerinden ibarettir.