Ampute Bireylerin Yasam Kalitesi ve Depresif Durumlari

Bilim ve teknoloji cagi olan günümüzde teknolojik gelismeler bircok alanda insanoglunun hayatini kolaylastirmaktadir. Gereksinimlerinin karsilanmasi amaciyla tüm insanlarin hayatinda var olan bu gelismeler ve yenilikler, engelli insanlarin önlerindeki engellerin kaldirilabilmesi ve yasam kalitelerinin artirilmasi yönünde son derece önemli firsatlar sunmaktadir. Hayatimizda güzel bir degisiklik olarak gördügümüz gelismeler, engelliler icin aslinda temel bir ihtiyac olabilmekte ve hayatini önemli ölcüde degistirerek yasama katilimlarini saglayabilmektedir.
Teknolojik gelismelere paralel olarak sanayilesme ve sehirlesme oraninda ki artis yasam kosullarinin gittikce duraganlasmasina neden olmustur. Bunun neticesinde ise stres, kaygi, panikatak, psikolojik bozukluklar ve depresyon gibi yasami tehdit eden olumsuzluklar ve hipokinetik hastaliklarin görülme oraninda artis meydana gelmistir. Dünya Saglik Örgütü raporlarina göre hareketsiz yasam saglikla ilgili risk siralamasinda obeziteden önce, 4. sirada yer aliyor. Dünyada her yil 3.5 milyon insan hareketsizlik nedeniyle yasamini yitiriyor. Cok daha fazlasi da kronik hastaliklara maruz kalarak yasamini mutsuz bir sekilde sürdürüyor. Hareketsizlik Türkiyede ciddi bir sorun haline geldi. Nüfüsun 40inin hareketsiz bir yasam sürdügü, cocuklarin giderek hareketsizlestigi, obezite gibi saglik sorunlarinin yasam kalitesini olumsuz etkiledigi bir dönemdeyiz Demirel H., 2012. Belirtilen bu olumsuzluklarin normal bireylere oranla engelli bireylerde daha yogun yasandigini veya hissedildigini söylemek mümkündür.
Arastirmalar engelli bireylerin teknoloji kullanma zorlugunun daha cok strese ve depresyona neden oldugunu ve ayni zamanda kaygi düzeylerinin daha yüksek oldugunu göstermektedir Esdaile ve Greenwood, 2003. Bu etkiler sadece engelli bireylerde degil, engelli bireye sahip olan ailelerde de görülmektedir. Engelli bireye sahip aileler de somatik yakinmalar, depresyon ve anksiyete bozuklugu gibi ruhsal sorunlarin engelli cocuga sahip olmayan ailelerden daha sik görüldügü bildirilmektedir Miller ve ark., 1992.