Zaburzenia osteogenezy reparacyjnej u dzieci

Ujawnienie si- zaburze- osteogenezy reparacyjnej w postaci opó-nionej konsolidacji z-amä, powstawania stawów rzekomych i ubytków kostnych wymaga d-ugotrwäego leczenia z zastosowaniem z-o-onego zestawu zabiegów chirurgicznych i nie zawsze uzyskuje si- zadowalaj-cy wynik. Badanie zaburze- osteogenezy reparacyjnej w uszkodzeniach ko-ci, osteotomiach, przeszczepach kostnych i zastosowaniu ró-nego rodzaju osteosyntez jest jednym z aktualnych problemów wspó-czesnej traumatologii i ortopedii. W praktyce klinicznej cz-sto spotykamy si- z ró-nymi zaburzeniami osteoreplastycznymi, dlatego problem prognozowania i wczesnego wykrywania zaburze- osteogenezy pozostaje aktualny. W ksi--ce przedstawiono i uzasadniono algorytmy identyfikacji grup pacjentów z czynnikami ryzyka wyst-pienia zaburze- osteogenezy, opracowano metody wczesnej obiektywnej diagnostyki zaburze- konsolidacji, co pozwala na rozpocz-cie skutecznego leczenia we wczesnych stadiach i albo znacznie skróci- czas leczenia tej grupy pacjentów, albo zapobiec rozwojowi tak powänych powik-ä, jak opó-niona konsolidacja i pseudartroza.
Ujawnienie si- zaburze- osteogenezy reparacyjnej w postaci opó-nionej konsolidacji z-amä, powstawania stawów rzekomych i ubytków kostnych wymaga d-ugotrwäego leczenia z zastosowaniem z-o-onego zestawu zabiegów chirurgicznych i nie zawsze uzyskuje si- zadowalaj-cy wynik. Badanie zaburze- osteogenezy reparacyjnej w uszkodzeniach ko-ci, osteotomiach, przeszczepach kostnych i zastosowaniu ró-nego rodzaju osteosyntez jest jednym z aktualnych problemów wspó-czesnej traumatologii i ortopedii. W praktyce klinicznej cz-sto spotykamy si- z ró-nymi zaburzeniami osteoreplastycznymi, dlatego problem prognozowania i wczesnego wykrywania zaburze- osteogenezy pozostaje aktualny. W ksi--ce przedstawiono i uzasadniono algorytmy identyfikacji grup pacjentów z czynnikami ryzyka wyst-pienia zaburze- osteogenezy, opracowano metody wczesnej obiektywnej diagnostyki zaburze- konsolidacji, co pozwala na rozpocz-cie skutecznego leczenia we wczesnych stadiach i albo znacznie skróci- czas leczenia tej grupy pacjentów, albo zapobiec rozwojowi tak powänych powik-ä, jak opó-niona konsolidacja i pseudartroza.

Empleado del Departamento de Cirugía Pediátrica, Universidad Médica Estatal de Rusia, Hospital Clínico Infantil Filatov nº 13, Moscú, MD. Investigación prioritaria: ortopedia pediátrica, traumatología.