RADZIECKIE KINO PÓ¿NEGO STALINIZMU

W latach 1945-1953 ZSRR prze-ywä ostatnie lata w-adzy Stalina. Kraj odbudowywä si- po hekatombie II wojny -wiatowej. Samo kino podnosi-o si- po fizycznych zniszczeniach na Zachodzie i mobilizacji do wysi-ku wojennego poprzez studia przeniesione na Wschód, do Azji -rodkowej. Konstytucja kina w czasach pó-nego stalinizmu przechodzi-a przez kolejne fazy. W latach 1945-1947 ambitne, krytyczne i odwäne filmy wychodzi-y spod r-ki filmowców, którzy korzystali z autonomii uzyskanej przez spo-ecze-stwo podczas wojny i potrzeby zdobycia poparcia pästwa. Ale na kädym kroku byli te- zaangäowani filmowcy. Po 1947 roku wolno-- artystyczna zostäa ograniczona, a kino zostäo zmuszone lub zaproszone do udziäu w projekcie jedno-ci narodowej w obliczu nowego konfliktu, teraz zimnego w Europie i gor-cego w rodz-cym si- Trzecim -wiecie. Aby zwalczä antykomunistyczn- i antyradzieck- propagand-, kino produkowäo propagand- antyangloamerykäsk-. Mogli by- postrzegani jako zwykli kapitali-ci, opresyjni, chciwi i wyzyskuj-cy, ale mogli te- by- pijani - nie wódk-, ale ginem dla biednych lub whisky dla bogatych.

Maîtrise de l'UEMDoctorat et post-doctorat à l'UFPR.