O Dag Yollarinda

Ögretmen olmak, dag basina civi gibi cakilmaktir
Kendini yakip da karanliga isik tutmaktir Fahri Erdinc
Gecmisi bazen kopuk kopuk animsariz. Yasadiklarimizla ve bizde biraktiklari izlerle bugüne gelmisizdir. Anilar icimizde bazen kapanmayan bir yara, dinmeyen bir sizi olabilir. Özellikle bunalimli, karanlik dönemlerde insan yasami toplumsal ve politik firtinalarla derin sarsintilar gecirir. Böyle kosullarda yasamanin zorlugunu ve acisini en cok hissedenler ise elbette düsünen, sorgulayan insanlardir. Ögretmenler de böyledir Toplumun yeni kusaklarini yetistirme, bilgilendirme, aydinlatma islevi ve sorumlulugunu tasiyan ögretmenler, görevlerini yaparken nice zorluklara gögüs germek, nice sorunlara karsi cözümler üretmek durumunda kalirlar. Nazmi Bayrinin bu otobiyografik yapitinda bu duruma iliskin pek cok örnek yer almaktadir. 12 Eylül öncesinden baslayan serüvende yalnizca ögretmenler ile toplumsal cevreleri arasindaki catisma ve gerilimleri degil ayni zamanda zorlu doga kosullari icindeki insanin yasama mücadelesini de görebiliyoruz. Mustafa Günay