Altay Destanlarinda Kutsal Ekoloji

Kutsal ekoloji; doga-insan ve canlilarin birbirleriyle iliskilerini toplumlar veya bireylerce olusturulan din, mitik, mistik, spiritüel manev inanc baglaminda ekolojik duyarlilikla tespit etmeye calisan disiplinler arasi bir kavram olarak tanimlanabilir. Geleneksel ekolojik bilgi, derin ekoloji, mistik ekoloji, ekofolklor ve ekoelestiri doga bütünlügünü benimseyen manevi duyarliliga sahip olmalari yönüyle kutsal ekoloji kavrami ile ortak bilesenlere sahiptirler. Altay destanlari, Türklerin eski dönemlerden itibaren sekillenen doga bilincini, etkilesime girdigi bircok kültür ve degisen yasam kosullarina ragmen muhafaza etmis eserlerdir. Altay Destanlari, günümüz ekoloji akimlarinin cevre problemlerinin azaltilmasi icin ürettigi felsef cözümlerin cogunu ekokültürel deger olarak icerisinde barindirmaktadir. Türklerin dogayi kutsal gören, cevreye duyarli ekokültürel bilincini yansitan Altay destanlarindan elde edilen bulgularin günümüz insanlariyla paylasimi, cevre sorunlarinin asilmasinda ve bireylerin dogayla icsel bir bag kurmalarinda ilham verici bir rol üstlenebilir.