Son Turnalar

Ninen öleli on yil oldu efendi oglum. O sagken birbirimizi omuzluyor, iki cift laf edip rahatliyorduk. Can yoldasim gideli Azrail Aleyhisselamin yolunu gözler oldum. Su uzun sokaga her gün bakar, bakar da kara bahtim, kem talihimi yol eylerim. Ninen bostan dönüsü sepetinde salatalik, birkac domates, bit tutam reyhan ile aha su köseden cikip gelecekmis gibi olur. Gelmeyecegini bilirim amma gene de bakarim. Camin önünde oturur, icimi dinler dururum. Kimse calmaz kapimi. Beni koyup gitti ninen.
Necdet Ekicinin hikayelerindeki temel özellik, drami vurucu yerinden yakalamasi ve bunu carpici bir bicimde isleyerek cok saglam bir zemin üzerine oturtmasidir.
Tanpinar gibi aydinligi farkli tonlarda anlatan yazar; tarih, kültür ve insani saglam bir gözlem gücüyle anlatir.
Ekici, milli renklerle hemhal olmus, kökü mazide olan atinin güclü bir temsilcisidir.