Umuda Ucan Turnalar

Eski bir fotografin
Rengi düsmüstü ahir ömrümün üzerine.
Ve zaman, biraz solgunca
Ve agir hüzün kokusuyla
Gecip gidiyordu üzerimden.
Umudun, küskün bir cocuk gibi suskundu coktandir.
Ve sanki silaya dogru havalanan turnalarim
Kaybolmustu neredeyse icimdeki yabanci illerde.
Öyle ki
Biraksam bir yaprak gibi kuruyup
Savrulabilirdi kederli ruhum.
Birakmadim
Hüznümü alip bagrima astim,
Bilsen turnalarimin kanadinda ne yollar astim.
Umudum benim
Ah
En güzel yanim;
Sana degildi biliyorsun,
Zulmeydi benim kastim.
Nermin Savas Atabey