Dünden Bugüne Hikayeler

Köy ögretmeni bir babanin, Yörük olan bir annenin cocugu olarak dogmusum. Adimi babamin koydugunu düsünüyorum. Nesrin adi köylü kizlara verilen bir ad degildir. Köylümün dili dönmez ve anama, nereden buldunuz bu seherli adini diye sitem ederlerdi. Bu yüzden babama uzun süre kizdim. Okula basladigimda adimin anlaminin dag cicegi, yaban gülü oldugunu ögrenince, ögretmen babamin, dogdugum dag köyüne, en uygun adi verdigini, gecte olsa anlamistim. Dag köyünde bir kiz cocugu olmak güzel ve bir o kadar da zordur. Hayat yolumdaki mücadelemde ve basarimda, anamin büyük emegi vardir. Bu gün okumus, calisan ve kendi ayaklari üzerinde duran bir kadin isem, bunu sadece okur yazar olan anneme borcluyum. Cocuklugum, köyüm ve köylüm sahip oldugum degerler olarak yüregim ve bellegimde koruma altindadir. Aklim beni unutuncaya kadar hatiralarim, beni hayata ve dogaya baglamaya devam edecektir. Cocuklugumdan, köyümden ve Korona günlerinden esintilerin de oldugu Dünden Bugüne Hikayeler kitabimda bazen hüzünlendiren, bazen güldüren masal tadinda öyküler bulacaksiniz.