Dieta subantarktycznych i antarktycznych fok na wyspie Marion

Badanie diety najwi-kszych drapie-ników morskich jest wäne dla zrozumienia rozmieszczenia, liczebno-ci i sezonowej zmienno-ci gatunków ofiar. Badania dietetyczne nad Arctocephalus tropicalis i Arctocephalus gazella s- wäne dla oceny ich roli jako drapie-ników w Oceanie Po-udniowym. Z kolonii A. tropicalis w Cape Davis zebrano 764 osobników, a 659 osobników z kolonii A. gazella w strumieniu Watertunnel w okresie od kwietnia 2006 do marca 2010. Twarde szcz-tki, takie jak otolity rybne i dolne dzioby g-owonogów, wykorzystano do identyfikacji i oceny ilo-ciowej zdobyczy. . Dieta Arctocephalus tropicalis obejmowäa trzy grupy zwierz-t (ryby, g-owonogi i skorupiaki, podczas gdy dieta A. gazella sk-adäa si- z czterech grup zwierz-t (ryby, g-owonogi, skorupiaki i ptaki morskie). Oba gatunki -ywi-y si- g-ównie rybami z rodziny Myctophidae, co stanowi-o liczebno-- 98,9% w -uskach obu gatunków fok.

Nonkoliso Mgibantaka obtuvo una licenciatura y honores en Ciencias Biológicas en el Departamento de Zoología y Botánica de la Universidad Walter Sisulu y una maestría en Zoología en la Universidad Metropolitana Nelson Mandela. Actualmente trabaja como Curadora en el Instituto Sudafricano de Biodiversidad Acuática (SAIAB).