Anne Nolur Artik Aglama

Ortalik cehennem dönmüstü. Herkes yerlere uzanmis, caresizlik icinde aglarken, bizi koruyan askerlerden bir tanesinin büyük bir hizla atindan düserek arabamizin üzerine kapaklandigini gördüm. Arabanin, yan tarafindaki korkuluklarin kirilan parcalari ile birlikte tam annemle benim önümüze düstü. Agzimizi kapatip, cigligimizi bastirmaya calistik. Basindan kanlar akiyordu, aci dolu gözlerle bize bakti ve Ceteciler.....ceteciler.....bizi soymaya geldi.....ler. Sözünü tamamlayamadan gözleri kapandi. Telasla yanimiza gelen babamin, bu sözleri duyduktan sonra, yüzünde ve gözünde olusan ifadeyi hic unutamiyorum. Korku ve acinin ne oldugunu, bu yüz ifadesiyle tanidim ben. Iki elinin avuclarini, birbirine yapistirip cenesinin altina götürerek;
Allahim Sen, cocuklarimi ve bizi koru yarabbi diyerek dua ediyordu.