Opowiadania dla wrazliwych

Opowiadania w znacznej czesci dotykaja trudnej kwestii zmagan osób chorujacych psychicznie z choroba, z samym soba, jak równiez z czesto nieprzychylnym otoczeniem. Nigdy do konca nie wiadomo kogo i kiedy moze dotknac taka dolegliwosc. Choc Janek, Adrian czy Romek to postacie fikcyjne, które doswiadczyly psychicznego cierpienia, to temat ich zmagan juz fikcyjnym nie jest. Opowiedziane historie ukazuja w sposób codzienny, prosty, a takze i brutalny rzeczywistosc otaczajaca osoby chorujace.

Z zamilowania jest programista komputerowym, który w wolnym czasie zajmuje sie pisaniem prozy. Szczególnym obiektem jego zainteresowan sa ludzie, ich zachowania i reakcje w róznych, nieraz trudnych sytuacjach. Obserwacje te pomagaja mu w pisaniu. Przez wiele lat Piotr poszukiwal w ludziach idealów. Nie znajdujac ich tam jednak, rozczarowal sie, co do chwili obecnej przeswituje przez jego teksty. Nie zmienilo to natomiast nic z jego fascynacji czlowiekiem takim jakim jest, z calym pakietem wad i zalet.
Swa dzialalnosc literacka rozpoczal w wieku lat dwudziestu, gdzie po trzech latach zaprzestal pisania prozy i zajal sie programowaniem. Trzynascie lat pózniej po trudnych wydarzeniach w sferze zawodowej powrócil do pisania na nowo i wzbogacony doswiadczeniami zawodowymi oraz duchowymi stara sie pokazac w prozie ponadczasowe idee i wartosci we wspólczesnym swiecie.
Bohaterami tekstów Piotra sa ludzie slabi, czesto cierpiacy, pokrzywdzeni przez zycie. Duzo uwagi poswieca osobom doswiadczajacym problemów psychicznych. Nie pozostaje bez reakcji na problem stygmatyzacji chorujacych psychicznie, co widac szczególnie w ksiazce "Opowiadania dla wrazliwych".
Sam siebie okresla mianem "obserwatora". Kazdego dnia uczy sie zyc, byc przyjaznie nastawiony do spoleczenstwa i nie krzywdzic innych. Nie pomaga mu w tym wrodzona wrazliwosc. Uwaza, ze ma ona tyle samo plusów co minusów. Za zyciowa dewize przyjal stwierdzenie: "Zyj i daj zyc innym".