Ihtiyac Fazlasi Tanbur Müzigin Pesinde 40 Yil

2018 senesi Temmuz ayi, Bodrum.
Sahildeki lokantalarin birinde kahvemin gelmesini beklerken telefonum caldi. Ne bir merhaba veya kendisini tanitma Soguk ve donuk bir ses bana Emekli oluyor musunuz diye sordu.
Nasil yani dedigimi hatirliyorum.
Cevap yine ayni üsluptaydi. TRTde bir ofis kuruldu, siz artik ihtiyac fazlasi personelsiniz, emekli olmazsaniz bir havuza konulacak oradan da baska bir kuruma gönderileceksiniz.
Telefonu kapattim, kendi kendime güldüm, hatta kahvemi getiren garson kendi kendime gülüyorum diye bana güldü. Biraz sonra telefonum yine caldi, bu sefer baska bir ses ayni seyleri söyledi, ben yine telefonu kapattim ve gülmeye devam ettim.
Anlasilan kurulan ofis inatciydi ve otuz üc sene calisan personelinin emekli olmasini istiyordu, ben artik onlar icin ihtiyac fazlasi personel yani ihtiyac fazlasi tanbur idim.
Elinizdeki kitap ihtiyac fazlasi tanburnin hikayesi... Konservatuvar, tanidigim kisiler, yaptigim bazi konserler, gittigim bazi yerler, mevlevhaneler, Istanbul, arkadaslarim, dinlediklerim ve okuduklarimi da yazdim.
Ancak sunu da söylemem lazim. Ben yazar degilim, tanbur calan bir müzisyenim, konservatuvar ve yüksek lisans egitimimi sesler, makamlar, usuller, tanbur, tarih, armoni, orkestra gibi konular üzerine yaptim.
Yazmak adeta benim arka bahcem, kendi kendimle sohbetim.