Leylanin Üc Siiri

Sayin Rahile hanimin siirlerini okuyunca Yavuz Bülent Bakiler üstadimizin Ucup giden güzelim kirlangiclara bakarak Türkistani hür sandim. misralari aklima geldi. Gurbette ve esaret altinda yazilan siirler oldugundan midir nedir, kitabi okumaya basladiginizda bir farkli bir duygu atmosferine girmis gibi oldum. Bircok bölüm, ceviri olmasina ragmen siiriyetini kaybetmiyor. Bunun sebebi Uygur Türkcesi ile Türkiye Türkcesinin kardes, Kasgarli Mahmut ve Yusuf Has Hacipin dedemiz olmasi herhalde.
Bu eserin Istanbul Türkcesine kazandirilmasina vesile olan Amine Hanimi tebrik, Rahile Hanimin da siir sanatindaki kudretinin her gecen gün kemale ermesini temenni ediyorum. Kemalin siirlerinde kendi mahzun kalbimi gördüm. Gecede kalmaktan üzülmeyenlere, aydinligin yok olmasindan korkanlara sevgi, saygi ve hasretle Dünyanin gözü daha görmeden Bir mazlumun yüzü daha gülmeden Kemal gitmesin. Ufkunuz, nutkunuz ve yolunuz acik olsun.