Evolutie van Prionen, Virus, Archaea, Bacteriën & Multicellulair Organisme

De buitenaardse porfyrines kunnen zich zelf organiseren om macromoleculaire structuren te vormen die zich kunnen vermenigvuldigen om porfieren te vormen. De porfyrines kunnen een sjabloon vormen waarop RNA en DNA viroïden kunnen vormen. De porfyrines kunnen ook een sjabloon vormen waarop zich prionen kunnen vormen. Ze kunnen allemaal samenkomen - RNA viroïden, DNA viroïden, prionen - om primitieve archaea te vormen. Zo zijn de archaea in staat tot zelfreplicatie op porfyrinesjablonen. De bacteriën en archaea met mevalonate pathway en cholesterolkatabolisme hadden een evolutionair voordeel en vormen het isoprenoïde clade-organisme waarbij de archaea evolueert naar mevalonate pathway gram-positief en gram-negatief organisme door horizontale genoverdracht van viroïde- en virusgenen. De isoprenoïdale clade prokaryoten ontwikkelen zich tot andere groepen prokaryoten via viroïde/virus en eukaryote horizontale genoverdracht die bacteriële speciatie produceren. De bacterie en het virus bereiken de aarde via meteorische inslagen. De multicellulaire eukaryote ontwikkelden zich zodat hun endosymbiotische archeologische kolonies konden overleven en beter konden foerageren. De meercellige eukaryoten en menselijke soorten zijn als archeologische en bacteriële biofilms.

Dr Ravikumar Kurup is the Director of the Metabolic Disorders Research Centre, Trivandrum.