Ekosantrik Psiko-Felsefi Kuram

Her yapragin kendisine özel anilari ve hafizasi vardir. Ancak bu durum, yapragi agactan bagimsiz bir varlik haline dönüstürmez. Doga-insan iliskisi, agac-yaprak bagina benzer. Her insanin kendisine özel anilari ve hafizasi vardir fakat insanin en büyük yanilgisi kendisini dogadan bagimsiz bir varlik olarak görmesidir. Uygarlik tarihinde gerceklestirilen her devrim, yapragin kendisini agactan üstün görmesine neden olmustur. Bizler kendi agacina ihanet etmis yapraklariz. Onu sömürerek, cikar amacli kullanarak hatta yok etmeye calisarak kendi sonbaharimizi hazirliyoruz.Yapragin kendi agacina ihanet ederek mutlu olacagina olan inanci bir yanilsamadir. Öznenin yasam alani doganin kendisidir, yaprak ise onun varoluslarindan sadece bir tanesidir. Insanin mutlulugu, öznenin dogasiyla kuracagi uyumla gerceklesebilir. Antik dönem felsefecileri eudaimonia adini verdikleri gercek mutluluk halinin ancak euthymia yani doga-özne-insan uyumuyla saglanabilecegi mesajini bizlere vermislerdir.Ekosantrik Psiko-Felsefi EPF kuram, öznenin travmalarini öncelikle insanlik tarihi icerisindeki evrimi temelinde incelemekte ve kendisini doga karsisindaki konumlamasindan hareket etmektedir. EPF kuraminin temel hedefi, doga-özne-insan uyumunda meydana gelen eksen kaymalarini onararak insanin, eudaimonia baglaminda mutluluk ve huzur haline ulastirilmasidir.