Frankijscy rycerze, arabskie modele?

Niniejsze studium porównuje islamsk- Furusiyya, sztuk- rycersk- skodyfikowan- ju- w IX wieku, z rodz-cym si- rycerstwem frankijskim z XI wieku. Wykazuje ono uprzednio-- Furusiyya i analizuje jej "decyduj-cy wp-yw" na budow- europejskiego rycerstwa. Al-Andalus, wspaniäa cywilizacja i -ródziemnomorskie skrzy-owanie dróg, odegräa kluczow- rol- poprzez z-o-one interakcje wojskowe, gospodarcze i kulturowe. Badane s- dowody wp-ywu: techniczne zapo-yczenia j-zykowe (alférez, adarga), funkcjonalne podobie-stwa mi-dzy majdanami i turniejami, a przede wszystkim wysoce prawdopodobna inspiracja ideäem dworskiej mi-o-ci i poezji trubadurów hiszpäsko-arabskimi wzorcami literackimi. Analiza podkre-la równie- podstawowe ró-nice (religia chrze-cijäska vs. islam, spo-ecze-stwo feudalne/dziedziczne vs. cz--ciowa merytokracja, odr-bne rytuäy), pokazuj-c, w jaki sposób wp-ywy zostäy zaadaptowane i zintegrowane z oryginaln- europejsk- syntez-. Ksi--ka konkluduje, -e istniäo arabskie dziedzictwo zäo-ycielskie, zach-caj-c do zniuansowanego i mniej eurocentrycznego ponownego odczytania pocz-tków rycerstwa.

Romain Lepage: Nauczyciel w Lycée Professionnel (PLP) w Académie d'Amiens i by-y student UPJV Picardie. Posiada tytu- magistra zarz-dzania i licencj- QSE. Pasjonat wczesnego -redniowiecza, specjalista od okresu frankijskiego (pó-nocna Galia, V-VI w.) i prezes stowarzyszenia rekonstrukcji historycznych pöwi-conego temu okresowi.