Beton geopolimerowy na bazie popio¿u lotnego i ¿u¿la

W 1978 roku francuski naukowiec Joseph Davidovits wynalaz- "geopolimer" w procesie geopolimeryzacji - ekologicznej reakcji chemicznej. Najnowsze i przysz-e badania nad technologi- geopolimerów zrewolucjonizuj- przemys- budowlany i zapocz-tkuj- now- er- ekologicznych materiäów budowlanych poprzez zast-pienie cementu portlandzkiego (OPC) geopolimerem (GPC). Beton geopolimerowy zostä uznany za bardziej wytrzymäy "ekologiczny" beton, charakteryzuj-cy si- mniejszym zu-yciem energii i dziewi-ciokrotnie mniejsz- emisj- dwutlenku w-gla w porównaniu z betonem OPC, co z kolei przyczynia si- do -agodzenia globalnego ocieplenia - pal-cego problemu wspó-czesno-ci. Ksi--ka ta stanowi prób- szczegó-owego zrozumienia betonu geopolimerowego na bazie popio-ów lotnych i -u-lu, obejmuj-c- szeroko zakrojone badania eksperymentalne nad wp-ywem ró-nych parametrów, takich jak stosunek krzemianu sodu do roztworu wodorotlenku sodu, dodatek wody, czas odpoczynku, temperatura utwardzania, czas utwardzania, ró-ne metody utwardzania, dodatek superplastyfikatorów do betonu geopolimerowego na bazie popio-ów lotnych i -u-lu. W ostatniej cz--ci ksi--ki opisano wp-yw dodatku popio-u lotnego i -u-la na w-äciwo-ci mechaniczne betonu geopolimerowego, takie jak wytrzymäo-- na -ciskanie, wytrzymäo-- na rozci-ganie przy roz-upaniu, wytrzymäo-- na zginanie i modu- spr--ysto-ci.

SALMABANU LUHAR jest pracownikiem naukowym w dziedzinie betonu geopolimerowego w Narodowym Instytucie Technologii Malaviya w Jaipurze w Indiach oraz g-ównym badaczem (kobieta naukowiec) w projekcie badawczym finansowanym przez Departament Nauki i Technologii rz-du Indii. Opublikowäa wiele artyku-ów w krajowych i mi-dzynarodowych czasopismach oraz konferencjach.