Görev

Leedste gecici kolera hastanesi olarak kullanilan bir yerde bazi genclere birkac konferans vermistim. Bu konferanslarda genclere, ölümden sonra mutluluk ve saadetlerini devam ettirmenin kendi ellerinde oldugunu, bunun kendilerini egiterek, bir disiplin altinda yasayarak ve nefislerini kontrol ederek mümkün oldugunu, her seyden önce insan karakterinin seref ve haysiyetinin görevin ifasinda dürüstlük ve dogruluga bagli oldugunu anlatmaya calistim. Sonuc hayal edebilecegimden cok daha tatmin ediciydi. Bu genclerin bircogunun güven, sorumluluk ve faydali pozisyonlara yükseldigini, bazilarinin dürüst calismayla hayatta elde ettikleri basaridan, ögretmenlerinden ögrendikleri derslerden ve ögretmenlerinin ruhunu ve coskusunu harekete gecirmek icin gösterdikleri cabalardan memnuniyetle faydalandiklarini gördüm.
Yüzümüzü ileriye dönmek istiyorsak, durmadan cesaretle devam etmeliyiz. Bu dünyada her türlü üzüntü ve sikintiya katlanmamizi saglayan sey, ölümden sonra da yasamin devam edecegine dair sarsilmaz umuttur. Asil zenginlik burada insan kardeslerimize gösterdigimiz sefkattir. Bir insan öldügünde herkes Geride ne birakti diye soracaktir. Ama onu sinayan melekler, Daha önce hangi iyi seyleri gönderdin diye soracaklardir.