Gece Denizi

Elli üc yasindaki Serviye göre, su yasamak meselesi haddinden fazla abartilmaktadir. Agriyan ve tutukluk eden dizlerle kendini göstermeye baslayan yaslilik belli ki gözünü korkutmus, malum vakti beklemektense bir hal care düsünmek daha mantikli görünür olmustur. Yasadigi sehirden cok uzakta bir yere gidip göcme aninda gerceklestigi rivayet edilen anilar gösterimini garantiye almak istercesine bir defter tutmaya baslar. Ancak asil konu ondaki bu köklü güvensizlik duygusu degil, kendini bildi bileli yüzlesmekten kacindigi bir gercekligin gözlerinin icine bakma ihtiyacidir Kesfettigim bir sey var, bence epey önemli bir mevzu, giderayak onu masaya yatirayim diyorum Su bizim güya biricik hayatlarimiz var ya, gökler sikintidan patlayip icinden bizi cikardigindan beri calinan tek bir plaktan mütevellitmis, onu anladim toprak, camur ya da atesten ziyade, sikinti bize daha uygun bir hammaddedir, bunu herkes bilir. Aklima cengel gibi takilip kalan anilari yan yana dizdim, sonra da kutsal metinlere, efsanelere, masallara, agitlara, halk söylencelerine baktim, okuyup arastirdikca kücük ya da büyük parcalar halindeki temsillerinde oynadigimi fark ettim... Huyum kurusun, inadim tuttu mu ne yel ne de sel alabilir beni bir davadan. Yine öyle olacak, sirf bu zorbaliga kafa tutmak icin gidecegim. Ama önce bu örtülü oyunu bir sir olmaktan cikaracagim. Istanbulda baslayip Güneydoguya uzanan bu efsunlu defter, yasadigimiz topraklara ait masallarin, mitlerin, kesiflerin ve karanlik kahkahalarin, var olusumuzdan bu yana bitimsiz bir esrimeyle dinledigimiz öykülerin edebiyata dönüsünü kutlayan bir metin. Dinledigim ve ruhum bile duymadan bir parcasi oldugum onca anlatinin karsiligi gibi görecegim bu defteri. Masallara karismis masalimi anlatacagim. Kimse cocugunun yatagina ilisip okumak istemeyecek belki ama bundan bana ne, bir kere de benden sonrasi tufan olsun.