Elfida - Askin Rengi

Endiselenme dayi Ask öldü. Icinden ask giden kisi artik bir cesetten ibarettir. Ask gitti, bitti. dedi kinayeli sözleriyle sitem eden Kivanc.
Nefes almak anlamsizdi. Sabahi müjdeleyen günesin ilk isiklari umurunda degildi. Hayata dönmek, mutlu olmak, hicbir sey olmamis gibi yasamak, hayata devam etmek Kivanca göre degildi. Elfida olmadan hayat yoluna devam edebilme gücünü kaybettigine kendini coktan inandirmisti.
Onun nefes almadigi bir dünya, anlamsiz ve bostu. Sanki onsuz yasamak zorunda oldugu bedeninde dibi görünmeyen kuyunun icine yuvarlaniyordu. Tuhaf olansa bu duruma tepkisizligiydi. Cünkü icine yuvarlanmaktan asla korkmuyordu. Belki Elfidayi orada bulup disari cikarabilir belki de beraber kuyunun icinde sonsuza kadar
Kivancin kulaklarinda maziden gelen Elfidanin sesi, gecmisini ve simdiki zamanda yasadiklarini kalbi birbiriyle harmanliyordu.