Serh ve Sarihin Izini Sürmek

Serhler, Islam ilim ve egitim tarihinde hem vazgecilemeyen kaynaklar olmus hem de elestirilerden uzak kalamamistir. Ilimlerin tesekkülünün ardindan kurucu metinler telif edilmis, ulemanin bu metinleri daha anlasilir kilma cabasi ve istegi serh yaziciligini dogurmustur. Telif gelenegindeki yerini almasinin ardindan hadis serh yaziciligi, oldukca zengin bir literatürün tesekkülünü saglamistir.
Cogunlukla icerik analizine dayali arastirmalar ile hadis serhciliginin genel özellikleri belirlenmis ve eserlere dair kritikler yapilmistir. Sezai Engin, Serh ve Sarihin Izini Sürmek baslikli eserinde ise muhtevadan ziyade farkli bir bakis acisi arayisinin sonucu olarak hadis serhlerinin telifi ile baslayan serüvenlerini mercek altina almayi hedefliyor.
Literatür ve icerik bilgisinden ziyade, telif edilen serhlerin hikayeleri üzerinde duran Engin, öncelikle hadis serh yaziciligina kaynaklik eden ana metinleri masaya yatirmis ve sonrasinda ulema sinifi icinde sarih kimliklerini analiz etmistir. Müellifeser iliskisinin izlerini sürmek adina sarihin biyografisi yani yetistigi cevre, aldigi egitim ve hocalarinin serhe esere etkilerinin tespiti calismada odaklanilan konulardan yalnizca biridir. Ayrica sebeb-i telif yani kitabin yazilis amaci ve eser isimlerindeki tercihler dikkatlere sunulmaya calisilmistir. Serhlerin kaleme alindigi dönem ve cografyalarin telif süreci ve eserin icerigine etkisinin son derece önemli oldugu düsüncesinden hareketle sarihlerin biyografik bilgileri vb. veriler üzerinden calismalarin telif tarihi ve yerinin tespiti de eserde önemli bir yer kaplamaktadir.
Endülüs, Magrib ve ardindan Sam ve Bagdat bölgesine dek uzanan Serh ve Sarihin Izini Sürmek, Memlük hadis serh geleneginde öne cikan eserlerin ve sarihlerin ardindan Osmanli ulemasinin en önemli serhlerine ve sarihlerine dair tespitler de icermektedir.