Son Basamak

Evrenin tamamini olusturan atomik düzeydeki parcaciklarin her biri ve bunlar arasinda varolan olaganüstü derecedeki siki iliskiler, matematik prensiplere dayali dantel gibi örülmüs düzenlemelerin, yasalasmis örnekleri ile doludur. Bu öylesine ahenkli, öylesine muhtesem ve öylesine harika bir sistemdi ki; burada sans ya da tesadüflere, olasilik ya da olanaklara, secenek ya da rastlantilara yer yoktur. Her mekan ve zaman boyutunda olmasi gereken neyse, o olur. Her seye ve her olay kendi yerinde, nerede ve nasil bulunmasi ve olusmasi gerekiyorsa, oradandir ve o zamandadir. Talih, raslanti, sans, zar ve fal oyunlari, evrensel bütünlük icinde yer almaz. Olaylarin kendi dogal seyri icindeki akimi, üstün bir planlamanin bilimsel örnekleriyle doludur. Orada, yani evrende, bir yaprak bile kendiliginden kipirdamaz.
Bu insanin ancak uzun ve derin bir ic serüvenle kavrayabilecegi, saskinlik verici bir olaydir. Belki de bunun icin Son Basamak bir hayret ve hayranlik vadisidir...