Gramsci ve Halk Egitimi

Ingiliz egitimci Timothy D. Ireland, 1979dan bu yana yasadigi Brezilyayi ve Latin Amerikayi cok iyi taniyan ve anlatan bir akademisyendir. 1987de basilan bu monografik calismasi, aradan gecen onca zamana karsin icerdigi özgün bakis acisi ve tezleriyle okunmayi hak ediyor.
Ireland, halk egitimi ve yetiskin egitimi kavramlarini, Italya ve Brezilya örneklerinin sinifsal, tarihsel ve politik analizleri üzerinden ele aliyor. Yaklasimini Gramscinin temel kavramlari hegemonya, organik aydin, parti, sagduyu, mevzi savasi, pasif devrim vd. cercevesinde somutlastiran Ireland, zengin veriler, tarihsel gerceklikler ve politik aktörlerin siyasal parti, politikaci, egitimciler vd. halk egitimine olan bakislarini elestirel bicimde ortaya koyuyor.
Kitapta halk egitimi, teknik bir tamamlayici egitim veya okuryazarlik meselesinden ziyade, alabildigine kapsamli ve makro düzeyde analiz edilmektedir. Italya ile karsilastirilan Brezilyada halk egitimi kavrami ve olgusu, Kurtulus Teolojisi, askeri darbe, sinifsal mücadele, politik koalisyonlar, komünist partiler, sivil toplum, liberal görüsler, oligarsik cevreler, ithal ikameci sanayilesme, kirdan kente göc, informal sektörde calisma, kapitalist üretim bicimi, yoksulluk, halk tabakalari, Machismo gibi pek cok parametre cercevesinde islenmektedir.
Irelanda göre 1960larin basindan bu yana basta Paulo Freire olmak üzere pek cok halk egitimcinin cabalariyla yetiskin egitimine yönelik yerli bir Latin Amerikali yaklasim ortaya cikti. Latin Amerikanin, ABD ve Avrupada üretilen toplum kalkinmasi, yasam boyu egitim ve yaygin egitim gibi cesitli yaklasimlarin etkisinde kalsa da, kendine özgü bicimde gelistirdigi Halk Egitimi Popular Education, örgün egitim imkani bulamayan halk tabakalari icin gercek bir cözümdür.