Gölgenin Felsefesi

Spinozanin fenomenolojiyle birlikte ya da ona karsi nasil okunabilecegi sorusu simdiye kadar epeyce ihmal edilmis bir soru. Gölgenin Spinoza ontolojisinde tözün uzam ve düsünce sifatlarinin sonsuz tavirlari arasindan görüngüsel bir yansima olarak yorumlanabilmesi bu ihmal edilmis soruya cevap arama tesebbüsüdür. Yazar gercekligin devinimine iliskin bir iz sürme etkinligi olan metafizik sorusturmasinda en az nesne kadar gölgenin de yol gösterici olabilecegini agir agir sezdirmeye calisir. Okur da bu sorusturmada cok katmanli bir tasariyla karsilasir, katmanlari acarak ya da onlari asarak seyler dünyasinda ilerler.
Deleuzeün de dedigi gibi felsefe bir kavram yaratim sürecidir. Bu bakimdan Gölgenin Felsefesi sonuclari önceden tasarlanmis belli cikarimlarin önüne gecer, kendi anlamini asarak yorum farkini gözetmeye calisir. Metinde yer yer yeni katmanlar kurulur, yer yer dagilir; gölge kavrami görüngü üzerinden yeniden yapilanir. Spinoza metafizigine paralel bir düzlemde ilerleyen gölgenin fenomenolojisi kurallari degisken felsefi bir oyuna dönüsür.